دیگه دیگه

 

سرابه بودن با تو

                          دیگه رو شد که دریا نیست

                                                   دیگه دل کندن از تو

                   برام پایان دنیا نیست

چه معصوم باورت کردم

                          من دیوونه ساده

                                                   بیا از پشت مه بیرون

                       نقابت دیگه افتاده

واسه برگشتنت دیره

                        که دستات پرزتقصیره

                                                 واسه دل کندن از تو

                  دیگه گریه ام نمیکیره

بهای بودن با تو

                       گذشتن از جوونی شد

                                                 دریخا فصل سبز من

                 پر از برگ خزونی شد

تو هر جمله از حرفات

                       یه بن بست و یه شاید بود

                                                 سر هر خواهشت حتی

                   یه اجبار و یه باید بود

خیال کردم رفیقی تو

                     خیال کردم وفاداری

                                               میخواستم سقف من باشی

                     ولی افسوس آواری

سرابه بودن با تو

                   دیگه رو شد که دریا نیست

                                                دیگه دل کندن از تو

                    برام پایان دنیا نیست