مادر

 مادر

وقتیکه من بزرگ شدم، شایدمعمار شوم

آنگاه تمامی جهان را همچون بامی بر فراز دستان  توستون خواهم کرد

وقتیکه من بزرگ شدم، شایدپزشک شوم

آنگاه با عطر تو نوشدارویی خواهم ساخت بر تمام دردهای جهان  و آنگاه به سلامتی شان با لب های  تو بر گونه های شادی تمام کودکان جهان بوسه خواهم زد

□

وقتیکه من بزرگ شدم، شایدیک روز با چتر گیسوان  تو از آسمان آرزوهایت پروازی کنم بر آستان زمین زمینی که پای  تو آنرا نگه داشته است و

آنگاه خواهم دوید تا مرزهای درونت و در پنهانترین گوشه های جنگل سبز آغوش  تو پنهان خواهم شد

□

اکنون را که نام نهادی  فصل کاشت

فردا که من بزرگ شدم

در زمان برداشت

مادرم، به تو قول می دهم

من  تو را دوست خواهم داشت

(مادرم و پدرم )

   مادرم شبنم گلبرگ حیات

                                         پدرم عطر گل یاس بقاست

   مادرم وسعت دریای گذشت

                                         پدرم ساحل زیبای لقاست

   مادرم آئینه حجب و حیا

                                         پدرم جلوه ایمان و رضاست

   مادرم سنگ صبور دل ما

                                         پدرم در همه حال کارگشاست

   مادرم شهر امیداست و هنر

                                         پدرم حاکم پیمان و وفاست

   مادرم باغ خزان دیده دهر

                                         پدرم برسرما مرغ هماست

   مادرم موی سپید کرده زحزن

                                         پدرم نقش همه خاطره هاست

   مادرم کوه وقار است و کمال

                                         پدرم چشمه جوشان عطاست