از دکتر شریعتی

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد؟

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت؟

ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

واو یک ریز وپی در پی دم گرم گلویش را در گلویم سخت بفشارد وخواب خفتگان خفته را آشفته  و آشفته ترسازد

بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را.

دکتر علی شریعتی

چون زمانه ابستن حادثه ها است و ممکن است طوفان حادثه ها

کشتی ناخدایم را در دریای ژرف غرق کندقطعه ای از

نگاشته هایم را به عنوان تخریب کاخ فراموشی

تقدیم شما عزیزان می کنم...

من از انچه کردم به هستی هلاک...به ایین مستان بریدم زخاک

به تابوتی از چوب تاکم کنید...به راه خرابات خاکم کنید

وزان پس غسلم دهید...بر دوش مستم دهید

نریزید در کورم جزً شراب...نیارید در ماتم جزً رباب